Zestaw zawiera szklany termometr o długości 29 cm i średnicy 6 mm oraz plastikowy futerał. Działka elementarna termometru wynosi 1°C. Termometr posiada ucho umożliwiające jego zawieszenie. Pasuje do kalorymetru (zestaw nr 37). Nie zawiera rtęci
Zestaw składa się z dwóch polaryzatorów liniowych oprawionych w kartonowe ramki z podziałką kątową. Można za ich pomocą pokazać, że światło w naszym otoczeniu jest bardzo często światłem częściowo spolaryzowanym, a także wykonywać doświadczenia ilościowe
Oferowany manometr dzięki prostocie konstrukcji i doskonałej widoczności może być używany jako wskaźnik nadciśnienia lub podciśnienia, ewentualnie z wykorzystaniem dodatkowego naczynia jako termometr gazowy.
Budowa/Opis techniczny: Na podstawie o wymiarach 13 cm x 20 cm i wysokości 2 cm znajduje się centralny wspornik (pionowa płyta o wymiarach 12 cm x 42 cm), do której przymocowane są dwie rurki wykonane ze szkła organicznego (średnica zewnętrzna 10 mm, wewnętrzna 6 mm). Rurki te połączone są w dolnej części gumowym wężykiem, takim samym, jakim zakończony jest górny wylot jednej z rurek (używany jako sonda ciśnienia). Obie rurki posiadają wycechowane w milimetrach, pozwalające przyrząd użytkować nie tylko jako demonstracyjny ale również do zgrubnych pomiarów.
Działanie: Przed użyciem manometr należy napełnić do połowy (do poziomu oznaczonego na skali 130-140) zabarwioną wodą. Przykładowe wykorzystanie jako termometru gazowego: górny wężyk wychodzący z jednego z ramion manometru zakładamy na rurkę, przechodzącą przez korek, zamykający np. kolbę płaskodenną lub bezpośrednio do tubusu bocznego probówki z zestawu Chemiczny zestaw nr 6. Zestaw do generowania gazów. Ogrzewając probówkę dłonią lub delikatnym płomieniem świecy/palnika zwiększamy temperaturę gazu i powodujemy jego rozszerzanie, co uwidocznione będzie zmianą położenia powierzchni wody w obu ramionach manometru.
Wygląd produktu na zdjęciu może odbiegać od wyglądu produktu w rzeczywistości.
Zestaw stanowią dwie przyssawki o średnicy 12 cm, pełniące rolę „półkul magdeburskich”. Za ich pomocą można zademonstrować istnienie ciśnienia atmosferycznego, powtarzając (bez użycia pompy próżniowej) doświadczenie wykonane przez Ottona von Guerickego
