Zestaw składa się z dwóch solidnie wykonanych, dużych i sztywnych polaryzatorów liniowych w formie kół z doskonale widocznymi podziałkami kątowymi oraz podstawy. Pozwala on na wykonanie całego szeregu doświadczeń związanych z polaryzacją światła, tak jakościowych jak i ilościowych.
Budowa/Opis techniczny:
Średnica kół z tworzywa sztucznego, w których osadzone są polaryzatory to 21,5 cm, zaś średnica samych polaryzatorów to 15 cm. Grubość krążków to 2 mm. W skład zestawu wchodzi również drewniana podstawa o długości 25 cm, szerokości 4,5 cm i wysokości 3 cm, z podłużnymi rowkami do utrzymywania polaryzatorów w pionie. Dzięki przesunięciu szczelin względem siebie podstawa pozwala na swobodne obracanie polaryzatorami bez ich wyciągania i demonstrację zarówno widoku przez oba polaryzatory jak i przez każdy z osobna w tej samej chwili.
Działanie:
Zestaw ten można wykorzystać do przeprowadzenia szeregu doświadczeń pokazowych dotyczących polaryzacji:
- Brak polaryzacji światła naturalnego: patrząc przez jeden z polaryzatorów na np. oświetloną ścianę stwierdzamy brak zależności natężenia przepuszczonego przez niego światła od kąta jego obrotu i tym samym brak polaryzacji liniowej tego światła.
- Prawo Malusa: patrząc przez oba i przekręcając jednym z polaryzatorów, znajdujemy położenia równoległe osi polaryzatorów (obraz najjaśniejszy), prostopadłe (obraz najciemniejszy) i pośrednie.
- Polaryzacja światła laserowego: używając dowolnego wskaźnika laserowego świecimy nim przez jeden z polaryzatorów na ekran (ścianę). Przekręcając polaryzatorem stwierdzamy zależność natężenia wiązki przechodzącej przez polaryzator od kąta jego obrotu, a więc stwierdzamy, że światło laserowe jest spolaryzowane liniowo. Nigdy nie patrzymy przez polaryzator na źródło światła laserowego.
- Polaryzacja przez odbicie: używając jednego polaryzatora patrzymy na przykład na okna czy samochody na zewnątrz; obrót polaryzatora wpływa na natężenie światła odbitego od tych przedmiotów. Stwierdzamy częściową lub całkowitą polaryzację światła przez odbicie.
- Polaryzacja przez rozproszenie: używając jednego polaryzatora patrzymy przez niego na niebo, w różnych miejscach względem Słońca (nigdy nie patrzymy przez polaryzator wprost na Słońce!). Stwierdzamy zależność natężenia wiązki światła rozproszonego w atmosferze od obrotu polaryzatora i kierunku względem Słońca, który obserwujemy.
- Zastosowania polaryzacji światła: za jednym polaryzatorem umieszczamy dowolny wyświetlacz ciekłokrystaliczny (kalkulatora, zegarka, monitor LCD komputera czy ekran telefonu komórkowego). Stwierdzamy zależność natężenia wiązki światła emitowanego (monitory) lub odbijanego (wyświetlacze kalkulatora czy zegarka) od kąta obrotu polaryzatora.
Wykorzystanie zgodnie z podstawą programową:
IV etap edukacyjny, zakres rozszerzony, punkt 10., podpunkt 5). „Uczeń opisuje i wyjaśnia zjawisko polaryzacji światła przy odbiciu i przy przejściu przez polaryzator".
Wygląd produktu na zdjęciu może odbiegać od wyglądu produktu w rzeczywistości.
