Zestaw umożliwia obserwację trójwymiarowego obrazu holograficznego. Jest on odtwarzany przez wiązkę czerwonego lasera z płytki z zarejestrowanym hologramem, przez którą należy patrzeć, aby zobaczyć wirtualny obraz. Obserwację prowadzi się z niedużej odległości (uczniowie po kolei podchodzą do urządzenia). Warto nadmienić, iż podstawy holografii nakreślił w 1920 roku polski fizyk − Mieczysław Wolfke, na 28 lat przed ponownym ich sformułowaniem przez Dennisa Gabora, noblistę z fizyki za to właśnie osiągnięcie.
Budowa/Opis techniczny
Zestaw składa się z masywnej metalowej podstawy (30 x 15 cm), hologramu z obrotowym uchwytem przykręconym do podstawy oraz elementów z własnymi, magnetycznie mocowanymi stojakami: lasera z zasilaniem, soczewki poszerzającej wiązkę i polaryzatora. Maksymalna wysokość rozłożonego urządzenia to 18 cm. Masa zestawu to ok. 1,2 kg.
Szczegółowy opis ustawienia i regulacji elementów razem z instrukcją użytkowania jest dołączony w formie papierowej do zestawu.
Działanie
Wiązka laserowa przechodzi przez soczewkę rozpraszającą (zadanie: poszerzenie wiązki), polaryzator (regulacja jasności wiązki) i pada na hologram transmisyjny. Tworzony wirtualny obraz trójwymiarowy jest obserwowany z niedużej (10–50 cm) odległości od hologramu. Sam hologram nie jest zdjęciem przedmiotu i nie da się go zobaczyć w zwykłym świetle. Informacja o przedmiocie jest zarejestrowana w formie obrazu interferencyjnego, możliwego do odtworzenia tylko przy użyciu spójnego światła laserowego.
Doskonale widocznymi w tym zestawie cechami obrazu holograficznego są: trójwymiarowość (należy przesuwać nieco głowę podczas obserwacji, aby zauważyć obrót obrazu) oraz pełność zapisu informacji – po zakryciu części hologramu i tak możemy obserwować cały obraz.
Wygląd produktu na zdjęciu może odbiegać od wyglądu produktu w rzeczywistości.
